ژاپن با پروژه نوآورانه «OHISAMA» قصد دارد خورشید را مستقیم از مدار زمین به منازل ما بیاورد. این طرح آزمایشی که به‌معنای واقعی «خورشید کوچک من» است، می‌تواند نخستین گام در مسیر تأمین بی‌وقفه و پاک انرژی برق باشد.
چرا باید به فضا چشم بدوزیم؟
فرآیند تولید برق خورشیدی روی زمین با چالش‌هایی مانند تغییرات جوی، نیاز به اراضی وسیع و اثرات زیست‌محیطی پنل‌ها همراه است. نصب ذخیره‌سازهای بزرگ بیشتر به مصرف فلزات کمیاب و پرهزینه بینجامیده و با گسترش زمین‌خواری و آلودگی بصری نیز مواجهیم.
طراحی و عملکرد ماهواره OHISAMA
در فاز نخست، یک ماهواره ۱۸۰ کیلوگرمی با صفحه خورشیدی دو متر مربعی در ارتفاع حدود ۴۰۰ کیلومتری به فضا پرتاب می‌شود. انرژی جمع‌آوری‌شده در باتری‌های داخلی ذخیره شده و سپس از طریق امواج مایکروویو به ایستگاه زمینی منتقل خواهد شد. توان فعلی این سامانه برابر با یک کیلووات است که برای روشن کردن چند چراغ یا یک یخچال کوچک کافی است.
مزایای کلیدی طرح
- تولید مداوم برق بدون وابستگی به شرایط آب‌وهوایی
- صرفه‌جویی در مصرف زمین و کاهش آلودگی‌های ناشی از پنل‌های زمینی
چالش‌ها و موانع پیش رو
- هزینه‌های بالای پرتاب موشک و نگرانی‌های زیست‌محیطی ناشی از انتشار گازها
- نیاز به ایمنی پرتوهای مایکروویو و تأیید مقررات بین‌المللی برای استفاده گسترده
نگاهی به آینده
اگر این آزمایش موفقیت‌آمیز باشد، گام بعدی ساخت مجموعه‌ای از ماهواره‌های بزرگ‌تر با توان چند مگاوات خواهد بود که می‌تواند برق صدها هزار خانوار را تأمین کند. چین، آلمان و چند کشور دیگر نیز به رقابت پیوسته‌اند تا فناوری نیروگاه‌های خورشیدی مداری را به مرحله تجاری برسانند.
با عبور از محدودیت‌های زمینی و غلبه بر موانع فنی و مالی، امکان دارد ظرف دو دهه آینده، پنجره‌ای جدید به سوی انرژی پایدار و بی‌انتها برای بشر گشوده شود.
سینا علیپور
او دانشجوی رشته مهندسی کامپیوتر در مقطع کارشناسی است و فعالیت حرفه‌ای خود را در عرصه رسانه از سال ۱۳۹۸ با یک بلاگ شخصی در حوزه فناوری آغاز کرده است. وی پس از مدتی به عنوان نویسنده آزاد در مجله‌های آنلاین تکنولوژی فعالیت کرد و در حال حاضر، دبیر سرویس نقد و بررسی گجت‌های هوشمند در یک مجله معتبر تکنولوژی است.
