تیمی به رهبری دکتر باپتیست گرنیر، از دانشگاه پاریس سیتی، یافته‌های خود را در مجله JAMA Network Open منتشر کرد. آن‌ها کشف کردند که کم شنوایی می‌تواند پیامدهای قابل توجهی بر سلامت شناختی داشته باشد.
دکتر گرنیر و همکارانش اظهار داشتند که کاهش شنوایی ممکن است نه تنها به دلیل محرومیت اجتماعی ناشی از آن، بلکه همچنین به دلیل کاهش ورودی‌های شنوایی برای مدت طولانی، باعث کاهش عملکردهای شناختی شود. علاوه بر این، کم شنوایی با کاهش حجم در نواحی مغزی مرتبط است که برای ادراک شناختی اهمیت حیاتی دارند.
در حالی که استفاده از سمعک می‌تواند مزایای قابل توجهی برای بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به کم شنوایی داشته باشد، محققان خاطرنشان کردند که این دستگاه‌ها نباید صرفاً به عنوان درمانی برای زوال شناختی تجویز شوند.
در مطالعه انجام شده توسط دکتر گرنیر و تیمش، داده‌های بیش از 62000 نفر در فرانسه که بین ژانویه 2012 تا دسامبر 2020 ثبت نام کرده بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. شرکت‌کنندگان در حدود 45 سالگی تحت آزمایش‌های شناختی اولیه قرار گرفتند.
به طور کلی، 49 درصد از شرکت‌کنندگان شنوایی طبیعی داشتند، 38 درصد دارای کم شنوایی خفیف بودند، 10 درصد دارای کم شنوایی ناتوان‌کننده بودند اما از سمعک استفاده نمی‌کردند و 3 درصد از سمعک استفاده می‌کردند.
مقایسه نمرات شناختی بین گروه‌های مختلف نشان داد که 27 درصد از شرکت‌کنندگان با کم شنوایی خفیف و 37 درصد با کم شنوایی ناتوان‌کننده، دچار اختلالات شناختی شدند، در مقایسه با 16 درصد از شرکت‌کنندگان با شنوایی طبیعی.
تحلیل داده‌ها همچنین نشان داد که استفاده از سمعک ممکن است خطر اختلالات شناختی را در افراد مبتلا به کم شنوایی ناتوان‌کننده که افسردگی دارند، کاهش دهد.
