موفقیت بیل گیتس، بنیانگذار مایکروسافت، ریشه در عادتهای دوران کودکی او دارد. او در جدیدترین یادداشت وبلاگی خود، به این نکته اشاره کرده که تمرکز و غرق شدن در مطالعه و تفکر، کلیدیترین عامل در رسیدن به موفقیتهای چشمگیرش بوده است. گیتس اذعان میکند که اگر در معرض حواسپرتیهای دنیای دیجیتال امروزی، به ویژه گوشیهای هوشمند و شبکههای اجتماعی، قرار میگرفت، شاید هرگز به این جایگاه نمیرسید.
او در نوشته خود از روزهایی یاد میکند که در مواجهه با ناراحتی یا تنبیه، به اتاقش پناه میبرد و برای ساعتها در دنیای کتابها و ایدهها غرق میشد. این توانایی در تمرکز عمیق را به عنوان یک عنصر اساسی شخصیت خود معرفی کرده و آن را عاملی حیاتی در موفقیتش میداند.
بیل گیتس در این یادداشت به کتاب «نسل مضطرب» اثر جاناتان هایدت نیز اشاره میکند؛ کتابی که به بررسی تأثیرات منفی گوشیهای هوشمند و شبکههای اجتماعی بر مغز جوانان میپردازد. این کتاب نشان میدهد چگونه این تکنولوژیها باعث افزایش تنهایی و افسردگی در نسل جوان و بروز بحران سلامت روان شدهاند. مطالعات نیز کاهش قدرت تمرکز، ضعف حافظه و کوتاه شدن مدت زمان توجه را در نتیجه استفاده بیش از حد از این ابزارها تأیید میکنند.
گیتس بر اهمیت بازی و رشد طبیعی در دوران کودکی تأکید میکند و آن را زمینهساز خلاقیت میداند. به گفتهی او، مدت زمان توجه ما مانند عضلات است و استفادهی مداوم و اعتیادآور از شبکههای اجتماعی، رشد و تقویت آن را با اختلال مواجه میکند.
او در طول دوران کاری خود، بارها موفقیتش را مرهون عادت به مطالعهی فراوان و توانایی انزوا و تمرکز عمیق دانسته است. به عنوان مثال، او در دهه 1990، هر ساله به مدت یک هفته به مکانی دور افتاده میرفت تا به دور از هر گونه مزاحمت، به مطالعه و تفکر عمیق بپردازد.
بیل گیتس معتقد است عدم توانایی در تمرکز عمیق، موجب از دست رفتن نوآوریها و پیشرفتهای علمی و تکنولوژیکی میشود. به گفتهی او، بدون تمرکز جدی و پیگیری مداوم ایدهها، جهان ممکن است از دستیابی به بسیاری از پیشرفتها محروم بماند.