مغز انسان، با وجود دریافت حجم عظیمی از اطلاعات از حواس پنجگانه – چشمها، گوشها، پوست، بینی و زبان – با سرعتی به مراتب کمتر از سرعت دریافت اطلاعات، آنها را پردازش میکند. سیستمهای حسی انسان، دادههای محیط را با سرعت خیرهکننده یک میلیارد بیت بر ثانیه جمعآوری میکنند؛ در حالی که مغز این دادهها را تنها با سرعت ۱۰ بیت در ثانیه پردازش مینماید. این سرعت پردازش، میلیونها بار کندتر از سرعت دریافت اطلاعات است. این اختلاف چشمگیر سرعت، یک معمای بزرگ در علوم اعصاب محسوب میشود.
برای مقایسه، میتوان سرعت پردازش یک اتصال وایفای معمولی را حدود ۵۰ میلیون بیت بر ثانیه دانست. مغز انسان، با بیش از ۸۵ میلیارد نورون، بهنظر میرسد پتانسیل پردازش بسیار بالاتری داشته باشد، بهویژه با در نظر گرفتن یک سوم نورونها که در تفکر پیچیده و در لایههای خارجی قشر مغز نقش دارند.
محققان با مطالعه فعالیتهای شناختی انسان، از جمله خواندن، نوشتن، بازیهای ویدیویی و حتی حل مکعب روبیک، به این نتیجه رسیدهاند که سرعت تفکر انسان بسیار پایینتر از حد انتظار است و حدود ۱۰ بیت در ثانیه تخمین زده میشود. این یافته توسط مارکوس مایستر، یکی از محققان این پژوهش، اینگونه تفسیر میشود: «ما در هر لحظه تنها از بخش ناچیزی از اطلاعات دریافتی، یعنی ۱۰ بیت از تریلیونها بیتی که حسهایمان دریافت میکنند، استفاده میکنیم.»
این پرسش مطرح میشود که مغز چگونه چنین فیلترینگ عظیمی را انجام میدهد؟ نورونهای منفرد مغز، بهطور تئوری، قابلیت انتقال اطلاعاتی بسیار فراتر از ۱۰ بیت در ثانیه دارند. اما تحقیقات نشان میدهند که این پتانسیل در پردازش افکار بهطور کامل استفاده نمیشود. این امر، انسان را به موجودی با قدرت تفکر نسبتا کند تبدیل میکند و پردازش همزمان چندین فکر را دشوار میسازد.
این محدودیت سرعت، توانایی انجام کارهایی مانند پیشبینی حرکات چندگانه در بازی شطرنج را محدود میکند و تنها امکان بررسی یک سناریو در هر لحظه را فراهم میسازد.
به باور دانشمندان، این “محدودیت سرعت” احتمالا از اولین موجودات دارای سیستم عصبی سرچشمه میگیرد. این موجودات اولیه احتمالا از مغزشان برای فعالیتهای سادهای مانند یافتن غذا و فرار از شکارچیان استفاده میکردند. انسانها نیز بهطور بالقوه این الگوی پردازش اطلاعات را از اجداد خود به ارث بردهاند، به این معنی که تنها میتوانیم روی یک مسیر فکری در هر لحظه تمرکز کنیم.
همانطور که محققان بیان میکنند، اجداد ما در محیطی تکامل یافتهاند که تغییرات با سرعت بسیار کمتری اتفاق میافتاد. ۱۰ بیت در ثانیه، احتمالا در بدترین شرایط کافی بود و در بیشتر مواقع، تغییرات محیط بسیار آهستهتر از این سرعت رخ میداد.
با این وجود، پیشرفت قدرت محاسباتی کامپیوترها (دو برابر شدن هر دو سال) به این معنی است که ماشینها بهزودی میتوانند در تمام فعالیتهای انسانی از انسانها پیشی بگیرند. دانشمندان میگویند: «بحث بر سر اینکه آیا خودروهای خودران به عملکردی در سطح انسان خواهند رسید، دیگر بیمعنی است، چرا که زیرساختهای راهها و جادهها برای موجوداتی طراحی شدهاند که با سرعت ۱۰ بیت در ثانیه فکر میکنند.» در آیندهای نزدیک، انسانها ممکن است نیاز به تغییر شیوهی تعامل با محیط داشته باشند.
این یافتهها هفتهی گذشته در مجلهی “نورون” منتشر شد.
بروزترین اخبار تکنولوژی را در هارپی تک بخوانید