یکی از اصلی‌ترین چالش‌هایی که باعث عدم درک مردم از مزایای فیبرنوری شده است، فقدان نیازمندی به آن است، زیرا هنوز بخش عمده‌ای از جامعه متکی به مبتنی بر استفاده از داده نیست و محتوای کافی نیز وجود ندارد. از این رو، توسعه فیبرنوری باید به موازات با توسعه زیرساخت‌های دولت الکترونیک، تولید محتوا و شبکه‌های اجتماعی مبتنی بر پلتفرم‌های داخلی انجام شود تا تفاوت بین فیبر و سایر زیرساخت‌ها آشکار شود.
به نقل از ایتنا از ایسنا، داوود زارعیان، معاون تجاری و امور مشتریان شرکت مخابرات ایران، با اشاره به جلسه‌ای که با حضور وزیر ارتباطات برگزار شد، در مورد پوشش فیبرنوری توسط این شرکت تا پایان سال جاری و سال‌های آینده اظهار داشت: پروانه شبکه و خدمات ارتباطی (UNSP) و الحاقیه‌های ابلاغ‌شده همچنان معتبر هستند و ما موظف به پوشش هشت و نیم میلیون تا پایان سال 1404 براساس این پروانه و الحاقیه‌ها هستیم.
وی افزود: بنابراین، برنامه جدیدی در این زمینه تعریف نشده است. با این حال، پروژه‌هایی که شرکت مخابرات ایران تعریف کرده است، بیشتر از این مقدار است و مهم‌ترین آن‌ها پروژه “نجما” است. به نظر می‌رسد این شرکت در نهایت حداقل 50 درصد از طرح پوشش فیبرنوری پیش‌بینی‌شده را اجرا کند.
زارعیان در مورد آخرین آمار پوشش ایجاد شده در حوزه فیبرنوری گفت: پوشش ما دو دسته است؛ پوشش تعهدی و پوششی که توسط شرکت مخابرات ایران دنبال می‌شود. در حال حاضر، بیش از سه میلیون و نیم پوشش در کشور داریم که در حال تجهیز و ظرفیت‌سازی برای ارائه آن هستیم.
وی در ادامه به پروژه نجما اشاره کرد و گفت: پروژه نجما پیش از امضای پروانه UNSP توسط شرکت مخابرات ایران تصویب شد و ما در هر استان پوشش بیش از 80 درصد نقاط شهری را هدف‌گذاری کرده بودیم. با این حال، پس از امضای الحاقیه و پروانه، متوجه شدیم که برخی از برنامه‌های ما در پروژه نجما با پروژه UNSP همپوشانی دارد و در حال حاضر در حال اجرای این پروژه در تمام مراکز استان‌های بزرگ هستیم و توسعه آن را ادامه می‌دهیم.
معاون تجاری و امور مشتریان شرکت مخابرات ایران تأکید کرد: توسعه فیبرنوری در کشور باید براساس یک برنامه میان‌مدت 5 تا 10 ساله انجام شود، زیرا ایجاد نیاز نیز زمان‌بر است و بسیاری از مشتریان احساس نیاز به فیبرنوری ندارند و نیاز خود را از طریق ADSL و اینترنت همراه تأمین می‌کنند. اگر فیبرنوری در بازه زمانی گفته شده، تنظیم می‌شد، بسیار موفق‌تر بود. با این حال، پیش‌بینی می‌کنم که شرکت مخابرات ایران بتواند در یک برنامه پنج‌ساله با پوشش حداقل 10 میلیون مشترک، 70 درصد اتصال آن را برقرار کند.
زارعیان همچنین اظهار داشت: مشتریانی که فیبرنوری دریافت کرده‌اند، تأثیرات آن را احساس می‌کنند، اما عامل اصلی که باعث می‌شود مردم کاملاً تأثیر فیبرنوری را احساس نکنند، عدم نیاز به آن است. هنوز بسیاری از زیرساخت‌های جامعه ما بر استفاده از داده نیست و محتوای کافی نیز وجود ندارد. به نظر می‌رسد که به موازات توسعه زیرساخت‌های فیبرنوری باید در زمینه توسعه دولت الکترونیک، تولید محتوا و توسعه شبکه‌های اجتماعی مبتنی بر پلتفرم‌های داخلی اقداماتی انجام شود تا مردم تفاوت بین فیبر و سایر زیرساخت‌ها را درک کنند.
او ادامه داد: علاوه بر موارد گفته شده، به دلیل هزینه بالای نگهداری شبکه همراه، محصولات این شبکه گران‌تر از شبکه ثابت هستند. با فرض اینکه اپراتورهای تلفن همراه هم درآمد خوبی دارند و هم هزینه توسعه کمتری می‌پردازند، باید چنین اتفاقی برای ما نیز رخ دهد تا مردم بتوانند توسعه در شبکه‌ها را احساس کنند.
وی با اشاره به اینکه مبنای توسعه اقتصاد دیجیتال بستر اتصال است، تأکید کرد: اگر بخواهید وارد فناوری‌های جدیدی مانند سلامت و آموزش شوید، باید بستر انتقال مناسبی داشته باشید و فیبرنوری می‌تواند پاسخگوی این نیاز باشد.
او در پایان سخنان خود به اهمیت تنظیم‌گری اشاره کرد و گفت: در این زمینه جلساتی را با وزارت ارتباطات داشتیم و گزارش‌هایی از وضعیت شبکه و تعرفه‌ها به وزیر محترم و مشاوران ایشان ارائه کردیم. به نظر می‌رسد که تقریباً بخش سیاست‌گذاری وزارتخانه، یعنی رئیس رگولاتوری و معاونان، به این نتیجه رسیده‌اند که باید در سیاست‌های گذشته تجدیدنظر شود. ما امیدواریم و مطمئناً این اتفاق در آینده رخ می‌دهد، اما اینکه کم و کیف آن چگونه است، وزارت ارتباطات بررسی‌های لازم را در این زمینه انجام می‌دهد.
