تحقیقات جدید نشان میدهد ورزش، فراتر از فواید شناختهشدهی خود در پیشگیری از بیماریهای مزمن، نقش شگفتانگیزی در ترمیم و رشد سلولهای عصبی دارد. مطالعهای که در مجلهی “تحقیقات پزشکی یکپارچه” منتشر شده، اثر تحسینبرانگیز فعالیت بدنی بر نورونهای حرکتی – سلولهای عصبی کنترلکنندهی حرکت – را به اثبات رسانده است.
این پژوهش که برای نخستین بار به بررسی اثر همزمان میوکینها (مولکولهای آزادشده از عضلات در حین ورزش) و نیروی مکانیکی انقباض عضلانی بر رشد نورونها پرداخته، کشف مهمی را ارائه میدهد. نتایج نشان میدهند میوکینها، به ویژه در هنگام انقباض عضلانی، سرعت رشد نورونهای حرکتی را به طور قابلتوجهی افزایش میدهند. این یافته میتواند گامی بزرگ در درمان بیماریهای تحلیلبرندهی عصبی مانند ALS باشد، جایی که ترمیم اعصاب به چالش بزرگی تبدیل میشود.
دانشمندان در این آزمایش، با استفاده از سلولهای عضلانی موش که ژنتیکی اصلاح شده بودند تا با تابش نور منقبض شوند، محیطی غنی از میوکینها تولید کردند. قرارگیری نورونهای حرکتی در این محیط، رشد چهار برابری آنها را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. در آزمایش دیگری، محققان با شبیهسازی انقباض عضلانی توسط آهنربا، اثرات مکانیکی ورزش را بررسی کردند. نتایج نشان داد تحریک مکانیکی نیز مشابه میوکینها، رشد نورونهای حرکتی را بهطور چشمگیری افزایش میدهد.
پروفسور رامان، سرپرست این تحقیق، به محدودیتهای توانایی ترمیم خودبهخودی سیستم عصبی اشاره میکند و این مطالعه را گامی رو به جلو در درمان آسیبهای عصبی جدی میداند. وی تاکید میکند که این پژوهش تنها یک نوع فعالیت ورزشی را بررسی کرده و بررسی اثرات انواع مختلف ورزش بر رشد اعصاب، موضوع مطالعات آینده خواهد بود. نتایج این تحقیقات نویدبخش توسعهی روشهای درمانی جدید مبتنی بر ورزش برای بیماریهای عصبی است.