یک تحقیق جدید از دانشگاه کمبریج، طرحی از اهدافی را برای صنعت هوانوردی ارائه کرده است تا تاثیر آن بر تغییرات اقلیمی را کاهش دهد و رسیدن به انتشار خالص صفر تا سال 2050 را امکان‌پذیرتر سازد.
مطالعه نشان می‌دهد که هوانوردی در حال حاضر حدود 4 درصد به افزایش نرخ گرمایش جهانی کمک می‌کند، که 2.5 درصد آن به‌طور مستقیم به انتشار دی‌اکسید کربن مربوط می‌شود.
این دانشگاه معتقد است که براساس استانداردهای فعلی صنعت، هوانوردی هنوز به شدت از مسیر برنامه‌ریزی‌شده برای دستیابی به تعهد انتشار خالص صفر در هوانوردی تا سال 2050 که دولت‌ها و سازمان‌ها به آن متعهد شده‌اند، منحرف است.
این تحقیق چهار هدف واقع‌بینانه را برای دستیابی به این هدف تا سال 2030 پیشنهاد می‌دهد که مسیر تحقق این مهم برای سال 2050 را هموارتر می‌کند. این اهداف شامل توسعه تحقیقات بیشتر در مورد مهار تشکیل ابر (جاده‌های پشت هواپیماها)، همکاری نزدیک‌تر دولت‌ها و صنعت هوانوردی، ایجاد سوخت‌های پایدارتر و آزمایش فناوری‌های جدید است.
این دانشگاه همچنین یک «اقدام جسورانه» را پیشنهاد کرده است تا با افزایش زمان پرواز و سفر با سرعت کمتر در مسیرهای معمولی، مصرف سوخت کاهش پیدا کند.
این مطالعه نشان می دهد که کاهش سرعت پرواز حدود 15 درصد، مصرف سوخت را 5 تا 7 درصد کاهش می دهد. ممکن است هواپیماهایی با طراحی برای پرواز با سرعت کمتر در آینده مورد نیاز باشد تا این تغییر قابل اجرا شود.
این تغییر با نارضایتی مسافران همراه خواهد بود، زیرا زمان سفر آنها در مسیر اروپا به ایالات متحده حدود 50 دقیقه افزایش می یابد که احتمالا بر کارایی شرکت‌های هواپیمایی و تمایل مسافران به رزرو پروازهای طولانی‌تر تأثیر منفی خواهد گذاشت.
با این حال، این گزارش پیشنهاد می‌کند که زمان افزایش‌یافته پرواز را می‌توان با بهبود سازماندهی فرودگاه‌ها مانند کاهش زمان‌های انتظار، جبران کرد.
چنین تغییراتی مستلزم تحولات گسترده سیستمی است، اما می‌تواند تا سال 2050 به کاهش 50 درصدی مصرف سوخت منجر شود.
سایر «اقدامات جسورانه» شامل ساخت سریع هواپیماهای جدیدتر برای بازنشستگی هواپیماهای قدیمی و اطمینان از «مطابقت برد» بیشتر هواپیماها است، به این معنا که این وسایل نقلیه برای پروازهایی استفاده شوند که برای آن طراحی شده‌اند.
پروفسور راب میلر، مدیر آزمایشگاه ویتل این دانشگاه، می‌گوید که دلیل عدم اجرای این اقدامات جسورانه تا به حال نیاز به «تغییر کلی فرآیند سیستم» است.
او به «تایمز» گفت: «شرکت‌های هواپیمایی به تنهایی نمی‌توانند آنها را انجام دهند، همان‌طور که سازندگان یا فرودگاه‌ها هم نمی‌توانند. مشکل این نیست که کسی نمی‌خواهد این کار را انجام دهد، بلکه پیچیدگی سیستم انجام آن را بسیار دشوار می‌کند.»
گزارش این دانشگاه هفته آینده به رهبران صنعت در نیویورک ارائه خواهد شد.
میلر در اعلام گزارش دانشگاه کمبریج گفت: «هوانوردی در یک نقطه حساس قرار دارد، بسیار شبیه به صنعت خودروسازی در اواخر دهه 2000.»
«در آن زمان، بحث‌ها بر سوخت‌های زیستی به عنوان جایگزینی برای بنزین و گازوئیل متمرکز بود – تا اینکه تسلا با خودروهای برقی آینده را تغییر داد.»
«برنامه پنج ساله ما برای تسریع این نقطه تصمیم گیری در هوانوردی طراحی شده است و آن را در مسیر رسیدن به انتشار خالص صفر تا سال 2050 قرار می دهد.»
