## همسایگی کهکشانی ما ممکن است بسیار بزرگتر از آنچه فکر می‌کنیم باشد!
مطالعات جدید نشان می‌دهند که همسایگی کیهانی ما، جایی که کهکشان راه شیری در آن قرار دارد، ممکن است بسیار بزرگتر از آنچه در گذشته تصور می‌شد، باشد. به نظر می‌رسد که خوشه کهکشانی ما، بخشی از یک منطقه عظیم به نام “حوضه جذب” است که می‌تواند ده برابر بزرگتر از آنچه تا کنون می‌شناختیم، باشد!
جهان پر از این حوضه‌های جذب است، مناطقی که در آن همه چیز به سمت مرکز یک جسم عظیم، تحت نیروی جاذبه کشیده می‌شود. این مناطق مانند عروسک‌های روسی در داخل هم قرار دارند.
برای درک بهتر، تصور کنید که ماه به دور زمین می‌چرخد، زمین به همراه منظومه شمسی به دور خورشید می‌چرخد و همه آنها در کهکشان راه شیری به دور یک سیاهچاله عظیم در مرکز آن می‌چرخند.
اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود. گروه محلی، شامل کهکشان راه شیری، آندرومدا و مثلث، همراه با کهکشان‌های کوچک‌تر مانند ابرهای ماژلانی، در لایه بعدی این عروسک‌های کیهانی قرار دارند.
لایه‌های بعدی شامل خوشه سنبله با حدود ۲۰۰۰ کهکشان و خوشه ابرسنبله می‌شوند. لایه نهایی که تا کنون شناخته شده بود، خوشه فوق العاده لانیاکئا است که در سال ۲۰۱۴ کشف شد و شامل ۱۰۰۰۰۰ کهکشان در گستره‌ای حدود ۵۰۰ میلیون سال نوری می‌شود.
اما پژوهشگران در یک مطالعه جدید، حرکت نسبی بیش از ۵۶۰۰۰ کهکشان را تحلیل کردند تا نقشه سه‌بعدی دقیق‌تری از حوضه‌های جذب اطراف کهکشان راه شیری را ترسیم کنند.
این نقشه نشان می‌دهد که احتمال قابل توجهی وجود دارد که کهکشان ما بخشی از یک حوضه جذب بزرگتر به نام “تمرکز شاپلی” باشد که حجمی ده برابر بزرگتر از لانیاکئا دارد!
دانشمندان پیش از این از وجود تمرکز شاپلی خبر داشتند، اما فکر نمی‌کردند کهکشان راه شیری تحت تاثیر آن قرار بگیرد.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که هرچه بیشتر در کیهان جستجو می‌کنیم، متوجه می‌شویم که خوشه فوق العاده‌ای که خانه خود می‌دانیم، بسیار بزرگتر و پیچیده‌تر از آنچه تصور می‌کردیم، است.
در حال حاضر، پژوهشگران معتقدند که احتمال ۶۰ درصد وجود دارد که کهکشان راه شیری در تمرکز شاپلی قرار داشته باشد.
این عدم قطعیت به دلیل خطاهای بالا در اندازه گیری سرعت کهکشان‌های دور و همچنین وجود ماده تاریک بین کهکشان‌ها است که می‌تواند اثرات گرانشی عظیمی در مناطق وسیع فضا ایجاد کند، بدون اینکه قابل مشاهده باشد.
اگر این نتایج درست باشد، ممکن است کهکشان راه شیری بخشی از لانیاکئا نباشد و این خوشه آسمانی عظیم شاید اصلاً وجود نداشته باشد! بلکه فقط ممکن است بخشی از تمرکز شاپلی باشد.
نقشه جدیدی که توسط پژوهشگران تهیه شده است، شامل چندین ساختار عظیم است که در سراسر میلیاردها سال نوری پراکنده شده‌اند، مانند دیوار قطب جنوب و خوشه پرسئوس-ماهی.
بزرگترین حوضه جذب در این نقشه، دیوار بزرگ اسلون است که حدود ۱٫۴ میلیارد سال نوری طول دارد.
این نقشه به ما کمک می‌کند تا مکان خود در کیهان را بهتر شناسایی کنیم. اما این کشف همچنین نشان می‌دهد که ممکن است اطلاعات بیشتری نیز از دست داده باشیم.
این کشف چالش جدیدی را مطرح می‌کند: بررسی‌های کیهانی ما هنوز ممکن است به اندازه کافی بزرگ نباشند تا گستره کامل این حوضه‌های عظیم را نشان دهند.
با استفاده از ابزارهای پیشرفته مانند تلسکوپ‌های بزرگ و فناوری‌های نوین، می‌توانیم به کشفیات بیشتری درباره نحوه سازماندهی کیهان دست پیدا کنیم و بفهمیم که ما در کدام بخش از این ساختار بزرگ قرار داریم.
