**تاثیر منفی همهگیری کرونا بر بینایی کودکان و نوجوانان**
تحقیق تازه منتشر شده در “ژورنال چشمپزشکی بریتانیا” نشان میدهد که قرنطینه ناشی از کووید-۱۹ به طور قابل توجهی بر بینایی کودکان تاثیر منفی گذاشته است. این تحقیق بیان میکند که کاهش فعالیتهای خارج از منزل و افزایش زمان سپری شده در مقابل نمایشگرهای الکترونیکی، منجر به افزایش چشمگیر ضعف بینایی یا نزدیکبینی شده است.
**شیوع نزدیکبینی در سطح جهانی**
میزان نزدیکبینی در سطح جهانی در حال افزایش است و انتظار میرود که تا سال ۲۰۵۰، میلیونها کودک دیگر به آن دچار شوند. نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد که آسیاییها بالاترین میزان نزدیکبینی را دارند، به طوری که ۸۵ درصد از کودکان ژاپنی و ۷۳ درصد از کودکان کره جنوبی دچار این ضعف بینایی هستند. نزدیکبینی در چین و روسیه نیز حدود ۴۰ درصد است، در حالی که در پاراگوئه و اوگاندا کمتر از یک درصد است. در بریتانیا، ایرلند و ایالات متحده، نزدیکبینی حدود ۱۵ درصد از کودکان را تحت تاثیر قرار داده است.
**عوامل موثر در نزدیکبینی**
علت نزدیکبینی میتواند ژنتیکی باشد، اما عوامل محیطی نیز در بروز آن نقش دارند. مطالعات نشان دادهاند که شروع زودهنگام تحصیل، مانند دو سالگی در مناطقی مانند سنگاپور و هنگکنگ، میتواند خطر نزدیکبینی را افزایش دهد. این نشان میدهد که کودکان در سالهای اولیه زندگی زمان زیادی را بر کتابها و نمایشگرها متمرکز میکنند و این تمرکز طولانی مدت به ماهیچههای چشم فشار میآورد و باعث نزدیکبینی میشود. در آفریقا که شروع تحصیل در سن ۶ تا ۸ سالگی است، میزان نزدیکبینی هفت برابر کمتر از آسیا است.
**تاثیر قرنطینه بر بینایی**
در طول همهگیری کووید-۱۹، قرنطینههای سراسری باعث شد کودکان و نوجوانان زمان بسیار کمتری را در خارج از منزل سپری کنند. تحقیقات نشان دادهاند که این کاهش فعالیتهای خارج از منزل و افزایش زمان استفاده از نمایشگرهای الکترونیکی، ارتباط مستقیمی با تسریع زوال بینایی دارد. این مطالعه پیشبینی میکند که تا سال ۲۰۵۰، نزدیکبینی ممکن است بیش از نیمی از جوانان جهان را درگیر کند.
**پیشگیری از نزدیکبینی**
چشمپزشکان بریتانیایی توصیه میکنند که کودکان، به ویژه در سنین ۷ تا ۹ سالگی، حداقل دو ساعت در روز را خارج از منزل سپری کنند تا خطر ابتلا به نزدیکبینی در آنها کاهش یابد. هنوز مشخص نیست که قرار گرفتن در معرض نور طبیعی یا ورزش در فضای باز یا تمرکز چشم کودک بر اشیای دور، نقش اصلی را در پیشگیری از نزدیکبینی ایفا میکند. با این حال، واضح است که گذراندن وقت در فضای باز برای سلامت چشم کودکان مفید است.
والدین باید نسبت به سابقه خانوادگی نزدیکبینی آگاه باشند، زیرا اگر خودشان نزدیکبین باشند، احتمال ابتلای فرزندانشان به این ضعف بینایی سه برابر میشود. علائم نزدیکبینی عبارتند از: مشکل در خواندن از راه دور، نیاز به نزدیک شدن به تلویزیون، کامپیوتر یا موبایل، سردرد و مالش دائم چشمها.